- upoważnić
- [уповажнічь]
v.dkуповноважити
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
upoważnić
Look at other dictionaries:
upoważniać — ndk I, upoważniaćam, upoważniaćasz, upoważniaćają, upoważniaćaj, upoważniaćał, upoważniaćany upoważnić dk VIa, upoważniaćnię, upoważniaćnisz, upoważniaćnij, upoważniaćnił, upoważniaćniony «dawać komuś prawo, pełnomocnictwo do wykonania pewnych… … Słownik języka polskiego
mediacja — ż I, DCMs. mediacjacji; lm D. mediacjacji (mediacjacyj) książk. «pośredniczenie w sporze, zwłaszcza między państwami, mające na celu ułatwienie stronom dojścia do porozumienia» Pokojowa mediacja. Mediacja w konflikcie granicznym. Podjąć się… … Słownik języka polskiego
upełnomocnić — dk VIa, upełnomocnićnię, upełnomocnićnisz, upełnomocnićnij, upełnomocnićnił, upełnomocnićniony upełnomocniać ndk I, upełnomocnićam, upełnomocnićasz, upełnomocnićają, upełnomocnićaj, upełnomocnićał, upełnomocnićany «upoważnić kogoś do działania,… … Słownik języka polskiego
upoważnienie — n I 1. rzecz. od upoważnić. 2. lm D. upoważnienieeń «uprawnienie, pełnomocnictwo upoważniające do wykonania czegoś» Pisemne, ustne upoważnienie. Upoważnienie do podjęcia, na podjęcie pieniędzy. Dać komuś upoważnienie do czegoś. Robić coś z… … Słownik języka polskiego
upoważniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, upoważniaćam, upoważniaća, upoważniaćają, upoważniaćany {{/stl 8}}– upoważnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, upoważniaćnię, upoważniaćni, upoważniaćnij, upoważniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać komuś prawo do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upoważnienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. upoważnić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}upoważnienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. upoważnienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} pełnomocnictwo umożliwiające… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
